Tuinieren uit hongerigheid

Gepost op 11 maart 2011 door Corlijn

Het was samen met Giles And Sue Live The Good Life mijn favoriete tv-programma van 2010: The Edible Garden met Alys Fowler. Haar motto is: ‘I garden because I am hungry’. In zes afleveringen liet ze zien dat je met een gemiddelde stadstuin elke dag een maaltijd van eigen oogst kunt bereiden. Voor wie de serie gemist heeft, is er een schrale troost. Er is ook een boek en dat boek is recent vertaald naar het Nederlands. De eetbare tuin is een absolute aanrader voor wie een tuin wil die niet alleen mooi is, maar ook nog voedsel oplevert. Hou je van strak en rechtlijnigheid? Koop dit boek dan niet.

Dwars door elkaar
Alys Fowler heeft in haar tuin geen apart moestuinbed. Bloemen, fruit en groenten staan dwars door elkaar. Een apart deel van je tuin inrichten voor eetbare gewassen noemt ze ‘een achterhaald Victoriaans idee’. Ze is een groot voorstander van polycultuur, een manier van tuinieren waarbij je planten combineert zodat ze elkaar versterken in plaats van beconcurreren. De indianen in Noord-Amerika deden het al. Ze verbouwden bonen, maïs en pompoen op één veld. De bonen klimmen via maïs omhoog en geven gebonden stikstof aan de grond. De pompoen blijft laag en weert (als levende mulch) het onkruid en zorgt dat de grond meer vocht vasthoudt. De ‘Drie Gezusters’ wordt deze slimme landbouwtechniek genoemd.

Experimenteren
Polycultuur in je tuin toepassen heeft veel voordelen. Ziekten krijgen bijvoorbeeld minder kans. En doordat de grond helemaal bedekt is, houdt de bodem meer water vast. Voor dieren in de tuin is gevarieerde beplanting ook beter. Tegenover alle voordelen staat één nadeel: je moet goed nadenken. Het is een puzzel om je tuin zo optimaal mogelijk te benutten waarbij je op zoek moet naar goede plantcombinaties. Alys Fowler schrijft geen regels voor. Wel doet ze aanbevelingen en de belangrijkste is om vooral zelf te experimenteren met tuinieren. Deel je successen en mislukkingen via internet. Hoe meer kennis je vergaart, hoe meer je kunt eten uit eigen tuin.

Inspirerend
De eetbare tuin is verder een heel praktisch boek. Het beschrijft hoe je de lekkerste eetbare gewassen en de mooiste bloemen kunt telen. Daarnaast geeft Alys haar succesrecepten voor het verwerken van al het eetbaars uit je tuin. Ik vind De eetbare tuin enorm inspirerend. Dit jaar staat bij mij de snijbiet tussen de hortensia’s en de bonen mogen samen met sierwinde een muur begroeien. Wel vraag ik me af of het gaat lukken om het onderscheid te maken tussen gezaaide groentegewassen en onkruid. Maar ik ga het proberen en dan zien we het wel. Zo is de eetbare tuin van Alys Fowler ook ooit ontstaan.