Spitten?
Gepost op 28 mei 2011 door Gaigien
Als het niet echt hoeft…
In een uitgebreid stuk op Grounded Design, het blog van tuinarchitect Thomas Rainer, onderzoekt hij of het waar is dat je grond en daarmee je planten echt beter af zijn als je niet spit of ploegt. Want het zou mooi zijn als dat overbodig is. Rainer zocht het uit, een korte beschrijving van zijn bevindingen:
De grond waarin bomen en planten staan en waar wij op tuinieren bestaat uit heel dunne, verweerde laagjes planeet aarde. Een mengsel van minerale stoffen, organisch materiaal, water en lucht. Hoe dieper je komt, hoe dichter de grond wordt. Bomen en planten zijn ingesteld op deze lagen, met hun wortels halen ze het beste uit de bodem waar bij ze samenwerken met micro-organismen als bacteriën en schimmels. De wortels zoeken de weg door de gaatjes, absorberen het water, nemen voedingsstoffen op en vinden er steun. (En vergeet de wormen niet.)
To dig or not to dig… Spitten en ploegen haalt deze structuur door elkaar en kan de balans vernielen. Als je de grond niet omwoelt, erodeert de grond minder en je planten brengen meer op. Maar als je grond echt verdicht is en geen lucht en aarde meer doorlaat, dan is losmaken noodzakelijk. Organisch materiaal er bovenop leggen of een handje compost in het plantgat is dan niet genoeg.
Of je grond erg verdicht is kun je meten met een zogeheten ‘penetrometer’. Die kost een paar honderd dollar. Het is makkelijker om een stokje in de grond steken. Als het je geen moeite kost om tot zeg 35 centimeter te steken, dan is er waarschijnlijk niets aan de hand.
Als je verdichte grond los wilt maken moet je het mengen met veel organisch materiaal. Bij klei moet je tot de helft toevoegen, bij zandgrond kun je met een kwart toe. Daarna kun je het met rust laten en het bodemleven vooral zijn gang laten gaan.
Lees hier het hele artikel van Thomas Rainer
