Halverwege de klus

Het beste bedje voor de oca

Gepost op 18 maart 2012 door Gaigien

Kun je potgrond opnieuw gebruiken?

Soms loopt een vrij simpel klusje behoorlijk uit de hand. Zoals gisteren toen ik de oca en de knolcapucien ging planten. Wil ik nog meedingen naar de gouden aardpeer 2012 dan moet in ieder geval die oca onder de grond. Nu heb ik wel een beetje vaste grond om wat planten in te zetten, maar die bevindt zich grootdeels in de schaduw, onder een grondwaterslurpende conifeer. Tuinieren doe ik daarom ook graag in potten. Voordeel van zo’n plant in een potje is dat je ‘m steeds naar de beste plek kunt verhuizen. Een lekker bedje voor de oca dus, dat was het doel.

Veel van mijn planten in pot hebben de winter niet overleefd. Een aantal dat het wel overleefde wilde ik in de vaste grond zetten. Zoals de wilde geraniums, zenegroen, hosta en bosaardbeitjes. De potaarde die ze tot dan toe om hun worteltjes hadden, verzamelde zich in een steeds grotere berg in het midden van mijn tuin. Tot nu toe heb ik er nooit zo’n punt van gemaakt, van die potaarde. Ik gebruik het steeds opnieuw, en als er te enge dingen in zitten zoals keverlarven, slakke-eieren of gekke schimmels, dan ging die aarde gewoon in de vuilnisbak. Maar die oca, die moet natuurlijk niet gaan pieren. Slecht voor mijn groenevinger-imago. Nieuwsgierig naar de mening van andere tuinders bladerde ik door een paar online tuinfora. Daar bleek het een bediscussieerd onderwerp.

Op Groeninfo.com reageerden verschillende tuinders positief: “Ja hoor, gewoon de rommel er een beetje uithalen, wat turf toevoegen, goed husselen en dan kan het best. Maar tuinman ‘Hendrik Jan’ reageert daar nogal nogal stellig: “Echt gewoon niet doen”. Maar sinds Hendrik Jan wel vaart bij de verkoop van potgrond overtuigde hij me niet. Maar geruststellend was het zeker ook niet.

Goede redenen om nieuwe potgrond te gebruiken zijn bijvoorbeeld:
-Risico op plantenziekten is te groot, ze zijn niet allemaal met het blote oog te zien
-De structuur is totaal om zeep, er is geen lucht meer, het houdt water niet meer goed en gelijkmatig vast.
-Er zitten onkruidzaden in.
-Zouten hopen zich op

Maar al surfend kwam ik allerlei tegen tips, mitsen en argumenten tegen die juist pleiten voor hergebruik:
-Voor al die potgrond wordt turf afgegraven, straks is er geen turf meer
-Je sjouwt je gek
-Potgrond kost geld
-Hergebruik kan best, tenzij er zichtbaar ongedierte in voorkomt
-als grondverbeteraar in de tuin verwerken
-Nieuwe potgrond mengen met oude werkt prima
-Oude potgrond aanvullen met organische mest, dan zit er betere structuur en voeding in
-Een laag oude potgrond op de bodem, zeker eenjarigen wortelen niet zo diep
-‘als er gezonde planten in hebben gestaan kan het toch gewoon de tuin in?’
-Je kan het opwaarderen. Bij ‘bloomshop.nl‘, een site voor wietkwekers staat een heel pleidooi voor hergebruik. Maar dat is zo ingewikkeld dat ik dat (zie plaatje tuin) niet met mijn kleine kuubje afgewerkte potaarde voor heb. De enige bruikbare tip daar luidt: ‘Eindig de teelt op een vrij droge grond. Dit verlicht de mengwerkzaamheden’
-Je kan het ‘doorvriezen’. Eerst mengen met compost en veen. En dan een winter laten staan zodat micro-organismen doodgevroren zijn

Een deel van de gebruikte potgrond van de tipgevende tuinders komt op de composthoop terecht. Dat lijkt mij geen goed idee en de argumenten daartegen regenen je ook om de oren:
-In gebruikte potgrond zit niets meer dat gecomposteerd hoeft te worden
-Er zit dus geen voedingswaarde voor de plant meer in
-Het vertraagt het composteringsproces
-En omdat het niet mee-composteert, verlaagt het ook de temperatuur van de wel composterende plantenresten.

Hergebruik kan dus, maar op eigen risico. Gelukkig is het door iemand grondig uitgezocht. Student Nick Stevens liep stage bij een bedrijf dat perkgoed en bloemtorens kweekt. Daar zag hij dat gebruikte potgrond na een seizoen al werd vervangen. Hij vroeg zich af of die afgevoerde potgrond, gezien de grote hoeveelheid, niet kon worden hergebruikt en schreef er een lekker dikke scriptie over: Het hergebruik van potgrond. Ontsmetting met biocontrole-organismen

Nick Stevens onderzoekt verschillende manieren waarop gebruikte potgrond kan worden ontsmet. Dat ontsmetten is niet alleen nodig om van eventuele plantenziekten af te komen. Maar vooral ook vanwege de aanwezige onkruidzaden die in de grond zitten als een pot een paar maanden buiten heeft gestaan. Als je potgrond zou ontsmetten door het te stomen, door verhitting of ‘diëlektrisch’ (Ik stel me daar een kort verblijf in een hele grote magnetron bij voor), ben je wel van alle micro-organismen af, inclusief de ziekmakende, maar is er juist ook veel ‘niche’ voor schadelijke organismen. Gebruik van compost kan hier heel handig zijn. Compost heeft, door de aanwezigheid van schimmels en andere ‘gezonde’ micro-organismen een ziekte-onderdrukkende werking. Het is alleen heel wisselend van samenstelling, wat gebruik in een professionele omgeving lastig maakt.

Kortom: de oca’s en de knolcapucienen liggen in verse potgrond, met op de bodem van de pot wat oude, nog prima uitziende, gebruikte potgrond. De berg aarde die nu nog op de tegels ligt, gaat zeker niet op de composthoop, ik werk er wat van door de tuin. Het kan echt nog wel even mee. De grootste ongevulde potten vul ik met een mengsel van deze grond, wat wormencompost en wat turf. En als er dan nog grond over is dan gaat dat bij de vuilnis. En de potjes die ik niet meer gebruik, die zet ik op ruiltuin.nl.

Bronnen:
www.groeninfo.com/forum/algemeen_bloemen_en_planten_forum/49498-oude_potgrond_hergebruiken.html
http://forum.tuinadvies.be/forum_topic.php?hid=7&sid=16&page=1&tid=33228
Het hergebruik van potgrond. Ontsmetting met biocontrole-organismen