Smeren met slakkenslijm

Gepost op 23 november 2015 door Corlijn

Fragment uit het boek ‘De tuin als lusthof en slagveld’

Als ik op een zomeravond door de tuin loop, hoor ik het gekraak van slakkenhuisjes onder mijn schoenzolen. Nadat ik een paar keer op een naaktslak ben gaan staan en ik het slijm tussen mijn tenen moest wegboenen, durf ik al niet meer blootsvoets naar buiten. In ieder geval niet ’s nachts want dan zijn de slakken het meest actief. Ze hoeven zich dan geen zorgen te maken over uitdroging door de zon. Terwijl jij ligt te slapen, vreten ze je lievelingsplanten op.

Om zich voort te bewegen gebruikt een slak zijn zogenaamde ‘voet’. Hij (of zij, want hoe verwijs je naar een hermafrodiet?) heeft er maar één maar dat is voldoende. De voet is een lang, gespierd orgaan die ze in een golvende beweging samentrekken en ontspannen om zo over hun eigen slijm te glijden. Dat slijm komt er aan de voorkant van de voet uit en het zorgt ervoor dat ze ook over een scherpe en ruwe ondergrond kunnen bewegen. Het slakkenspoor is zo glad dat het zelfs een probleem kan vormen voor vliegverkeer. In Nice kon een landingsbaan vijf uur lang niet gebruikt worden omdat een invasie van slakken de baan onveilig had gemaakt. Pas na een schoonmaakactie kon het vliegverkeer weer hervat worden.

’s Ochtends zie je vaak nog het glinsterende spoor van een slak. In die slijmlaag zitten chemicaliën die potentiële roofdieren vies vinden. Slakkenslijm heeft nog meer bijzondere chemische eigenschappen. Zo is het hygroscopisch oftewel wateraantrekkend. Net als bij vochtvreters onttrekt het slijm van de slak water aan de lucht waardoor de moleculen in het slijm opzwellen. Ook het feit dat een slak recht tegen de zwaartekracht in omhoog kan kruipen of ondersteboven aan een blad kan hangen, heeft hij te danken aan zijn magische slijm dat als het ware zijn voet aan de ondergrond vastlijmt. Veel slakken kunnen ook schuim produceren als ze aangevallen worden door mieren bijvoorbeeld. Dan persen ze lucht door hun ademgat en zo vormt zich een schild van ondoordringbare kleine belletjes.

Foto: Alice de Groot

Foto: Alice de Groot

Dure crème
Het slijm van de slak heeft dus vele functies voor het dier, maar wij mensen kunnen er ook wat mee. Slakkenslijm wordt verwerkt in dure crème, vanwege de groeifactoren die er in zitten. Volgens de verkopers helpt bij het helen van wonden, het laten vervagen van littekens en het verminderen van rimpels en andere problemen met de huid. Zoals wel vaker zijn de verkopers lyrisch over het product maar willen wetenschappers eerst het bewijs zien.

Voor wetenschappelijk onderzoek werd de segrijnslak, een veel voorkomende huisjesslak, ‘gestimuleerd’ – laten we zeggen gepest – volgens een geheim gepatenteerd proces zodat ze slijm gingen uitscheiden. ‘No snails were harmed during this process‘ meldden de onderzoekers. Het slijm werd gefilterd en toegepast in twee verschillende producten: een serum en een emulsie. Vijfentwintig proefpersonen kregen veertien weken lang het product met slakkenslijm op de ene helft van hun gezicht en een crème zonder slakkenslijm op de andere helft van hun gezicht. Allebei de producten met slakkenslijm bleken iets positiever effect te genereren dan de placebocrème, waarbij wel gezegd moet worden dat het onderzoek betaald werd door een cosmetisch bedrijf. Kortom, neem het onderzoek met een korreltje zout.

Dat je van slakkenslijm een mooiere huid krijgt is niet uit te sluiten. De crèmes met slakkenslijm zijn zo geliefd dat de waarde van het slijm inmiddels al zo’n duizend euro per liter is. Die honderden slakken in mijn achtertuin zijn dus goud waard. Je kunt natuurlijk af en toe een slak over je gezicht laten kruipen. En ja, er zijn echt mensen die dat echt over hebben voor een mooiere huid. Maar je kan ook zelf je eigen gezichtsmasker maken. Doe dat dan als volgt:

Doe het zelf
1. Was de levende huisjesslak in koud water.
2. Nu moet je de slak een beetje bang maken. Hij zal zich terugtrekken in zijn huisje en slijm uitscheiden dat je kunt opvangen met een lepel. Een half theelepeltje is voldoende.
3. Voeg hier twee theelepels water aan toe.
4. Het lost niet makkelijk op in water, dus goed roeren.
5. Voeg een theelepel groene klei toe.
6. Roer totdat het een consistent geheel is.
7. Doe de smurrie op je gezicht en laat het vijftien minuten intrekken.
8. Daarna was je je gezicht met warm water.