Van vitrinedeur tot koude bak
Gepost op 8 maart 2011 door Corlijn
In oktober zag ik bij het grofvuil een vitrinekast staan. In de kast zelf was ik niet geïnteresseerd, maar de glazen deurtjes lachten mij toe.
Hier was ik namelijk al een tijdje naar op zoek: een raam voor een koude bak. Dat is een mini-kas waarin je zaden die ontkiemd zijn op de comfortabele vensterbank kunt laten wennen aan het koude Hollandse klimaat. Afharden dus. Ik fietste snel naar huis om een schroevendraaier te halen. Enigszins gegeneert, zat ik daar op de stoep een van de deuren van de kast los te schroeven. Die ander liet ik zitten. (Natuurlijk heb ik jullie getwitterd dat er nog een was.)
Het was niet de eerste keer dat ik een koude bak probeerde te maken. Vorig voorjaar maakte ik er eentje van een stuk glas en een hoop bakstenen, overblijfselen van een verbouwing. Stenen op elkaar gestapeld en glasplaat erover. Klaar. Na een paar weken ging het al mis. Tijdens een storm waaide de ruit kapot en mijn koude bak, net ingezaaid met basilicum, zat vol glassplinters.
Dit jaar besloot ik het wat professioneler aan te pakken. Op internet vind je talloze voorbeelden en werktekeningen van cold frames. Het mooiste is als je bak een beetje helt zodat de zon maximaal naar binnen kan schijnen. Mijn ontwerp was simpel: twee planken voor en drie planken achter. Ik gebruikte vier paaltjes waar ik de planken van larixhout op vast schroefde en met scharnieren werd het kastdeurtje aan de bak bevestigd.
Ik heb grafkisten gezien die minder mooi zijn. Voor de planten is het zeker geen grafkist, maar het begin van een mooi en vruchtbaar leven. Ik gebruik de bak niet alleen om planten af te harden maar ook als kas waar ik al de eerste groenten zaai zodat ik binnenkort verse sla kan eten, niet uit eigen tuin maar uit eigen koude bak. Wat een feest!